| Chapter 5 |
1 | "Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t`i drejtohesh?
|
2 | Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.
|
3 | E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.
|
4 | Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t`i mbrojë.
|
5 | I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.
|
6 | Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;
|
7 | por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t`u ngjitur lart.
|
8 | Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t`i besoja çështjen time,
|
9 | atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,
|
10 | që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;
|
11 | që ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.
|
12 | I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;
|
13 | i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.
|
14 | Gjatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;
|
15 | por Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.
|
16 | Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.
|
17 | Ja, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;
|
18 | sepse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.
|
19 | Nga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.
|
20 | Në kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.
|
21 | Do t`i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.
|
22 | Do të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;
|
23 | sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.
|
24 | Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.
|
25 | Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.
|
26 | Do të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.
|
27 | Ja ç`kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito".
|